Σελίδες

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Τα «κλειδιά» στον ανταγωνισμό παραδίδει η ΕΒΖ

Τη χαριστική βολή σε µια ιστορική βιοµηχανία της χώρας η οποία, λόγω µιας σειράς εγκληµατικών πολιτικών και διοικητικών χειρισµών, έφτασε να θυµίζει σκιά του εαυτού της, έρχεται να δώσει η απόφαση για αναστολή λειτουργίας των δύο ζαχαρουργείων στις Σέρρες και την Ορεστιάδα.
Κι αν σήµερα η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από το....
περίφηµο «σχέδιο αναδιάρθρωσης» της Kantor και τις όποιες οικονοµικές επιπτώσεις του, στην πράξη η αντίστροφη µέτρηση για την Ελληνική Βιοµηχανία Ζάχαρης που ιδρύθηκε το 1960 και για αρκετά χρόνια λειτούργησε υποδειγµατικά εισάγοντας «νέα δαιµόνια» στην αγροτική οικονοµία της χώρας (όπως η συµβολαιακή γεωργία) άρχισε να µετράει τη δεκαετία του 1980 µε τις αθρόες προσλήψεις στο όνοµα του «κρατικού καπιταλισµού» Στη συνέχεια επιταχύνθηκε τη δεκαετία του 2000. Ήταν το 2006 όταν η Ελλάδα στο πλαίσιο των αλλαγών στην ΚΟΑ Ζάχαρης αποποιήθηκε το 50,001% της ποσόστωσης και δέχθηκε µείωση παραγωγής της από τους 320.000 στους 158.000 τόνους το χρόνο.

Ως αντάλλαγµα για τη µείωση της ποσόστωσης που οδήγησε στην παύση της παραγωγής των ζαχαρουργείων της Λάρισας και της Ξάνθης, η χώρα µας έλαβε 70 εκατ. ευρώ ώστε να προχωρήσει στη µετατροπή τους σε µονάδες βιοαιθανόλης.

Την υλοποίηση του πρότζεκτ ανέλαβε η τριπλέτα «Καραµανλή-Κοντού-Μηλιάκου» οι οποίοι, ο καθένας από το πόστο του, έδινε τις κατευθύνσεις για την αγροτική οικονοµία της χώρας την περίοδο εκείνη.

∆υο χρόνια µετά, το 2009 κι αφού το φιλόδοξο εγχείρηµα πέρασε από σαράντα κύµατα,  κατέληξε στις ελληνικές… καλένδες, µε τα δυο ζαχαρουργεία να κλείνουν χωρίς καν η ΕΒΖ να εισπράττει την πλήρη αποζηµίωση που δικαιούνταν.

Τα µεγαλόπνοα σχέδια, ωστόσο δε σταµάτησαν εκεί αφού σχεδόν αµέσως µετά µετά βαΐων και κλάδων, ανακοινώθηκε η µετατροπή των δύο µονάδων  σε…  εργοστάσια µεταποίησης αγροτικών προϊόντων. Το πρότζεκτ αυτό εξαφανίστηκε το ίδιο ξαφνικά όσο εµφανίστηκε. Στο µεταξύ τα δάνεια αυξάνονταν, ο ισολογισµός σώρευε ζηµιές ενώ τα λουκέτα στα ζαχαρουργεία, η έλλειψη κινήτρων και η αναξιοπιστία οδηγούσαν την τευτλοκαλλιέργεια σε ελεύθερη πτώση.

Η αλλαγή κυβερνητικής φρουράς το 2009 δεν βελτίωσε την κατάσταση. Ο τελευταίος διοικητής της Aγροτικής, Θ. Πανταλάκης δροµολόγησε την πώληση της ΕΒΖ χωρίς αποτέλεσµα, ενώ την ίδια τύχη είχαν και οι προσπάθειες του εκκαθαριστή, Ν. Μαράντου. Μόλις τον τελευταίο Μάρτιο κηρύχθηκε άγονος ο τρίτος διαγωνισµός πώλησης…

Σε τοίχο προσέκρουσαν οι προτάσεις παραγωγών κι εργαζομένων
Οι τίτλοι τέλους για τα δυο εργοστάσια της Ζάχαρης έπεσαν την περασµένη Τρίτη όταν, µετά το πέρας της συνεδρίασης του ∆.Σ., ανακοινώθηκε στους εκπροσώπους εργαζοµένων ότι η εισήγηση της Kantor έγινε αποδεκτή.

Μάλιστα η αποστροφή των διοικούντων περί εφαρµογής προγράµµατος εθελουσίας εξόδου για µέρος έστω του προσωπικού προκάλεσε τις αντιδράσεις των εργαζοµένων που αναρωτήθηκαν «πώς είναι δυνατόν από τη µια η διοίκηση να λέει ότι η παύση λειτουργίας είναι προσωρινή και ότι από την επόµενη χρονιά αν οι παραγωγοί καλλιεργήσουν πολλά τεύτλα θα ξαναλειτουργήσουν και από την άλλη να ετοιµάζει πρόγραµµα για να αποχωρήσει µέρος του προσωπικού;»

Απάντηση δε δόθηκε ούτε στην ανακοίνωση που εξέδωσε την επόµενη µέρα η διοίκηση της ΕΒΖ Α.Ε. όπου αναφέρονται τα εξής:
«Το ∆.Σ. της εταιρείας […]  µε βάση τη µελέτη αναδιάρθρωσης της εταιρείας, που εκπόνησε εγνωσµένου κύρους σύµβουλος αναδιάρθρωσης (Kantor), αποφάσισε την υλοποίηση σειράς µέτρων και παρεµβάσεων που προτείνονται στην παραπάνω µελέτη. Στα πλαίσια των παρεµβάσεων αυτών περιλαµβάνεται και η αναστολή της παραγωγικής λειτουργίας των εργοστασίων Σερρών και Ορεστιάδας, τα οποία προς εξυπηρέτηση των παραγωγών θα λειτουργήσουν τη φετινή περίοδο ως κέντρα συγκέντρωσης των τεύτλων των αντίστοιχων περιοχών».

Είχε προηγηθεί η ύστατη προσπάθεια να αποτραπεί το µοιραίο στη σύσκεψη που πραγµατοποιήθηκε τη ∆ευτέρα στην Αθήνα στα γραφεία του ειδικού εκκαθαριστή της ΑΤΕ, Ν. Μαράντου παρουσία του αναπληρωτή υπουργού Οικονοµικών, Χρ. Σταϊκούρα, ο οποίος πάντως… ένιψε τας χείρας του παραπέµπτοντας στο ∆.Σ. της βιοµηχανίας.  Εκεί, σε κλίµα έντασης, οι εκπρόσωποι των εργαζοµένων και των παραγωγών, από τους δύο ακριτικούς νοµούς, µε τη συνοδεία τοπικών αυτοδιοικητικών, βουλευτών ακόµα και και υπουργών από την περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης, κατέθεσαν –εις µάτην, όπως αποδείχθηκε- εναλλακτικές προτάσεις βιωσιµότητας της ΕΒΖ.  Οι καλλιεργητές θύµισαν ότι καλλιέργησαν αρκετά περισσότερα στρέµµατα φέτος σε σχέση µε πέρυσι, παρότι οι τιµές που πήραν από τη βιοµηχανία ήταν περίπου 20% πιο χαµηλές ενώ οι εργαζόµενοι, προκειµένου να «βάλουν πλάτη» πρότειναν οικειοθελή µείωση των µισθών τους ώστε να περιορισθεί το κόστος.

Πέφτει η αυλαία μετά από 51 χρόνια
Την κάθετη αντίθεσή του στο κλείσιµο του εργοστασίου των Σερρών γιατί αυτό θα έχει άµεση ζηµία στους παραγωγούς του νοµού και θα επιφέρει πλήγµα στην τοπική οικονοµία εξέφρασε µε δήλωσή του ο περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας, Απ. Τζιτζικώστας προειδοποιώντας ότι «σε καµία περίπτωση δε µπορεί να εξυπηρετηθεί η παραγωγή από το Πλατύ».

Εξάλλου, πριν συµπληρωθούν 24 ώρες από την απόφαση την παραίτησή του από τη ΝΟ.∆.Ε. της Ν∆ Σερρών ανακοίνωσε ο υπεύθυνος αγροτικού τοµέα και πρώην πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ Αν. Μακεδονίας, Αθ. Μπαντής. Σε επιστολή του ο κ. Μπαντής τονίζει ότι παραιτείται µη µπορώντας να ανεχτεί να βλέπει το «φουγάρο» του ζαχαρουργείου σβηστό, «µετά από 51 χρόνια λειτουργίας».

Ενοικίαση της µονάδας πρότειναν οι Σερραίοι
Στο κενό έπεσε η πρόταση που κατέθεσε µε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό, το Επιµελητήριο Σερρών και η οποία προέβλεπε ενοικίαση του εργοστασίου σε Σερραίους επιχειρηµατίες για τουλάχιστον 15 χρόνια. Το σχέδιο περιελάµβανε αντίτιµο ίσο µε το 10% των κερδών και συγκεκριµένους ποσοτικούς στόχους για την καλλιέργεια: «30.000 στρέµµατα το 2015, 40.000 το 2016 και άνω των 50.000 από το 2017 και µετά». Στόχος  ήταν να παραµείνει στη ζωή «ένας από τους τελευταίους πνεύµονες µεταποίησης στο νοµό» ενώ, πέρα από την κάλυψη της ποσόστωσης, αυτή θα µπορούσε να αυξηθεί εφόσον χρησιµοποιηθούνταν ως «διαπραγµατευτικό χαρτί η αύξηση της παραγόµενης ζάχαρης».  Στον πρωθυπουργό απευθύνθηκαν µε δική τους επιστολή και οι παραγωγικοί φορείς του νοµού Σερρών υπενθυµίζοντας , µεταξύ άλλων, ότι «κατηύθυνε τους αγρότες σε µια δυναµική καλλιέργεια, όπως αυτή του ζαχαρότευτλου, δίνοντάς τους ένα σηµαντικό εισόδηµα, ισοδύναµο του οποίου καµία άλλη καλλιέργεια δεν µπορούσε να τους προσφέρει».

Δώρον άδωρον χωρίς εργοστάσια τα μέτρα για τα τεύτλα
Στη χειρότερη στιγµή έρχεται η απόφαση για το κλείσιµο των δύο µονάδων της Ελληνικής Βιοµηχανίας Ζάχαρης καθώς όλες οι προσπάθειες των τελευταίων ετών για την ανάκαµψη της τευτλοκαλλιέργειας πέφτουν ουσιαστικά στο κενό χωρίς την ύπαρξη µιας σοβαρής µεταποιητικής βάσης.

Εξίσου χωρίς αντίκρισµα είναι και τα κίνητρα τα οποία, σύµφωνα τουλάχιστον µε το σχεδιασµό του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, θα παρέχονται στους παραγωγούς µέσω της νέας ΚΑΠ.

Τα παραπάνω υπογραµµίζει σε ανακοίνωσή του το ΓΕΩΤΕΕ καλώντας την κυβέρνηση να παρέµβει και να ανατρέψει την απόφαση της διοίκησης της ΕΒΖ. «Η δυσµενής αυτή εξέλιξη έπρεπε έως και την ύστατη στιγµή να αποφευχθεί µε κάθε κόστος ιδίως σήµερα που η κοινωνία έχει στρέψει τα µάτια της στον πρωτογενή τοµέα της οικονοµίας. Τα τελευταία χρόνια γίνονταν προσπάθειες για την ανάκαµψη της καλλιέργειας µε θετικά αποτελέσµατα, ενώ η προσπάθεια αυτή θα ενισχυθεί περαιτέρω  και µε τη νέα ΚΑΠ δίνοντας επιπρόσθετα κίνητρα στην τευτλοκαλλιέργεια».

Μείωση παραγωγικού δυναµικού
Το δε ΓΕΩΤΕΕ Θράκης επισηµαίνει ότι το κλείσιµο των εργοστασίων «µειώνει το παραγωγικό δυναµικό της χώρας. Μιας χώρας που αγωνίζεται να δώσει προστιθέµενη αξία στα αγροτικά της προϊόντα µέσα από την µεταποίηση».

Για δραµατικές επιπτώσεις στους νοµούς Σερρών και Έβρου από την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει τα εργοστάσιο έκανε λόγο αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ στην οποία συµµετείχε και η βουλευτής Λίτσα Αµανατίδου-Πασχαλίδου που συνάντησε τον διευθ. σύµβουλο της ΕΒΖ, Λάµπρο Χαραλάµπους τη ∆ευτέρα.

Η ∆ΗΜΑΡ σηµειώνει ότι «οι τοπικές κοινωνίες για µία ακόµη φορά οδηγούνται σε απόγνωση χωρίς την ύπαρξη ενός συγκεκριµένου αναπτυξιακού σχεδίου» και καλεί την κυβέρνηση «να προστατεύσει τον µοναδικό παραγωγό ζάχαρης στην Ελλάδα και µία από τις µεγαλύτερες βιοµηχανίες ζάχαρης στην Ευρώπη». Τέλος, παρέµβαση της κυβέρνησης ώστε να αποτρέψει τα λουκέτα, να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας και να προχωρήσει επιτέλους σε βήµατα ανάπτυξης στον πρωτογενή και δευτερογενή τοµέα της χώρας, ζητά από την πλευρά του το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης που επισηµαίνει ότι η απόφαση «θα οδηγήσει στην ανεργία εκατοντάδες εργαζόµενους, θα αφανίσει τους τευτλοπαραγωγούς». agronews

Δεν υπάρχουν σχόλια: